Η Νέα Μάκρη δεν είναι προφανώς όπως αποδεικνύεται μόνο για τα μπάνια του λαού… Αλλά είναι και για το μπάσκετ του Ε.Σ.Ν. Μάκρης! Της τοπικής ομάδας που παλεύει στα κύματα όχι του Ευβοϊκού, αλλά των χαμηλών κατηγοριών της ΕΣΚΑ με σκοπό να βγει στο αφρό! Ενας tik toker, ένας λιμενεργάτης-καθηγητής, ένας διευθυντής πωλήσεων είναι μόνο μερικοί από εκείνους που συγκροτούν ένα μπασκετικό παρεάκι.
Που αφήνει την στολή εργασίας και τα βράδια τρέχει στα παρκέ των Αθηνών… Και μετά το σηκώνει η περίσταση ειδικά μετά από νίκες κάποια παρασπονδία με κανά ωραίο φαγητάκι και μια μπύρα ή κρασί με θέα την θάλασσα. Στην υγειά της παρέας.
Μπορεί να λέμε ότι υπάρχει… χάσμα γενεών, αλλά στη Νέα Μάκρη φαίνεται πως έχει βρεθεί μια μυστική συνταγή που με κοινό στοιχείο και όραμα το μπάσκετ, χτίζεται μια ανδρική ομάδα με σωστή νοοτροπία και καταπληκτικό κλίμα, διαλύοντας κάθε «διαφορά» (ηλικιακή και μόνο) που μπορεί να υπάρχει! Τα «γερόντια» τραγουδούν ακόμα και παίζουν μπάσκετ με την ψυχή τους… βάζοντας κάτω τους 20άρηδες. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αθλητές, Γιώργος Χαχόλος (43), Μάνος Τσιμπέρης (40) κυρίως, διότι ο Γιώργος Πόγκας (31) έχει… μπροστά του ακόμη δρόμο, βγάζοντας άπαντες τα κοστούμια και τα ρούχα που επιβάλλει η πρωινή τους εργασία, τα απογεύματα και τα βράδια γίνονται πάλι έφηβοι.
Δεν πτοούνται από το γεγονός πως η Μάκρη βρέθηκε από την Β’ ΕΣΚΑ στην Δ’ και παλεύει στα έγκατα των κατηγοριών. Στόχος είναι να κινητοποιηθεί ακόμη περισσότερο η τοπική κοινωνία, μιας και μιλάμε για μια μεγάλη αγορά, μια περιοχή που ναι μεν κεντρίζει τουριστικά και… για βόλτα το ενδιαφέρον, αλλά φαίνεται ότι υπάρχει και μπόλικη μπασκετική πνοή.
Συναντώντας στα αποδυτήρια τα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας που οι μεγαλύτεροι είναι οι: Κώστας Μεγαγιάννης (26), Νίκος Ντάκος (20) και ο… 20άρης Γιώργος Σωτηρόπουλος ξεχνούν όλοι ποιος είναι μικρός και μεγάλος και ενώνονται με τους υπόλοιπους αθλητές που πάνε ακόμα σχολείο(!). Γίνονται πάλι παιδιά και φτιάχνουν μια ομάδα όπου με κοινό στοιχείο το παιχνίδι του μπάσκετ, προσπαθούν σε κάθε προπόνηση και σε κάθε αγώνα να κερδίσουν για την χαρά του αθλήματος.
Ναι, υπάρχει ακόμη ο ρομαντισμός στον χώρο. Η εμπειρία και η τυφλή εμπιστοσύνη της παρουσίας των μεγαλύτερων, σε συνδυασμό με το ταλέντο των μεσαίων ηλικιακά παιδιών και την αντοχή και τα πνευμόνια των μικρότερων, δημιουργεί ένα «κράμα», το οποίο στα χέρια των προπονητών σμιλεύεται αρμονικά σε κάθε προπόνηση.
Το κουδούνι για το σχόλασμα χτυπάει και οι μικροί της παρέας ετοιμάζονται για το γήπεδο όπου τους περιμένουν εκεί οι μεγαλύτεροι. Ο αρχηγός της ομάδας Γιώργος Χαχόλος, που έχει πετάξει τα ρούχα του λιμανιού (εργάζεται στο λιμάνι της Ραφήνας) αναλαμβάνει χρέη «καθηγητή» (πτυχιούχος φιλόλογος) για να καθοδηγήσει κατάλληλα τους μαθητευόμενους μπασκετμπολίστες.
Μαζί του ο «Mr. Coffee» Μάνος Τσιμπέρης, ο πιο «ζεν» της παρέας, με την αυταπάρνησή του παραδειγματίζει, ενώ ο «high tech» (network engineer) Γιώργος Πόγκας δικτυώνεται με το αντίπαλο καλάθι, μαζί με τον αθλητικογράφο της παρέας Κώστα Μεγαγιάννη που απασχολεί τα εξώφυλλα με τα κατορθώματά του και τον τρελο tik-toker Νικόλα Ντάκο που σπάει τα κοντέρ ταχύτητας σε likes & views, δημιουργούν τις κατάλληλες γέφυρες που εκμηδενίζουν κάθε ηλικιακό χάσμα στην ομάδα!
Οι σαραντάρηδες μαζί με τους προπονητές Νότη Κονδύλη και Αλέξανδρο Καραχάλιο, καθοδηγούν όλους τους μικρότερους ηλικιακά αθλητές του Ε.Σ. Νέας Μάκρης, χτίζοντας βήμα βήμα, μια ομάδα όπου έχει θέση κάθε αθλητής της ακαδημίας, ο οποίος δείχνει στοιχεία σωστής αθλητικής νοοτροπίας, όπως συνέπεια στις προπονήσεις, συνεχή βελτίωση και σωστή συμπεριφορά απέναντι σε συμπαίκτες, αντιπάλους και διαιτητές. Κανόνες απαράβατοι για να πάει ένα σύνολο μπροστά.
Η διοίκηση του Συλλόγου, ο Νίκος Καραβασίλης (πρόεδρος), ο Αργύρης Αλεξανδρής (αντιπρόεδρος), ο Αντώνης Καλλιανιώτης (μέλος Δ.Σ. – υπεύθυνος Ακαδημίας Μπάσκετ), τα μέλη της Επιτροπής Μπάσκετ (Μάγδα Τρελλοπούλου, Γιώργος Ξένος, Γιάννης Κολοκυθάς και Νίκος Μοριανός), παλαιότεροι αθλητές (Γιώργος Δράκος και Παναγιώτης Τσάπας), μαζί με τους γονείς των παιδιών, στέκονται αρωγοί αλλά και κολώνες αυτής της πολύ όμορφης προσπάθειας!
Στόχος είναι η δημιουργία όμορφου κλίματος, το οποίο ήδη έχει επιτευχθεί σε μεγάλο ποσοστό, η προσέλκυση ταλαντούχων αθλητών που θα θέλουν να γίνουν μέρος αυτής της παρέας.
Όσο για τη διάκριση; Αυτό είναι κάτι που όλοι είναι βέβαιοι ότι αργά ή γρήγορα θα έλθει, καθώς έχει αποδειχθεί πως… οι παρέες γράφουν ιστορία, αρκεί τα μέλη της παρέας να είναι προσγειωμένα και να μην πάρουν τα μυαλά αέρα, όπως λένε άπαντες μέσα από την ομάδα.
Κλαρκ Κεντ το πρωί, Superman το απόγευμα…
Και επειδή πέρα από τα επαγγελματικά υπάρχει και το έξτρα χόμπι, τα μέλη του ΔΣ έχουν φτιάξει το δικό τους κείμενο-μότο σε μορφή κανονικής συγγραφής, θέλοντας να αναδείξουν την καθημερινότητα και τον αφανή ήρωα που τρέχει για όλα σε ένα ερασιτεχνικό σωματείο… στα περιφερειακά της Αττικής! Που θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε από τα στελέχη…
«Κάθε πρωί, σχεδόν 2 δεκαετίες, ντύνεται φορώντας το καλοσιδερωμένο του κοστούμι και εκκινεί για το γραφείο του, όπου πρέπει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό, φέρνοντας εις πέρας καθετί θα του ανατεθεί από τους ανωτέρους του. Καθώς η ώρα περνάει, η καρδιά του χτυπάει ολοένα και πιο δυνατά, ανυπομονώντας να περάσει η ώρα για να πετάξει το κοστούμι και να φορέσει τη μαγική μπορντό φανέλα, με το σήμα της ομάδας στο στήθος, εκείνη που τον μεταμορφώνει σε Superman!
Και νοιώθει Superman, γιατί είναι δίπλα σε κάθε γονιό, για να ακούσει τα παράπονα και να του πει δύο λόγια για να τον καθησυχάσει ότι ο προπονητής είναι δίκαιος, γιατί είναι δίπλα στον προπονητή να μαζέψει τις μπάλες, τα νερά που κλώτσησε από τα νεύρα του επειδή ένας διαιτητής στραβοσφύριξε.
Γιατί είναι δίπλα στον αθλητή που χτύπησε στον αγώνα βράδυ και πρέπει να τον πάει στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο και να περιμένει μαζί του, γιατί ο αθλητής δεν έχει χρήματα και πρέπει να μείνει εκεί μέχρι τις 03:00, οπότε θα έρθει κάποιος συγγενής ή θα πάρει εξιτήριο.
Γιατί πρέπει να τρέξει να εκδώσει δελτία, να παραλάβει τις μπάλες, τα φύλλα αγώνα, να περάσει από τους προμηθευτές υλικού, οι οποίοι έχουν την έδρα τους από το Μοσχάτο και τη Βουλιαγμένη, μέχρι το Δαφνί και τα Λιόσια. Ενώ δεν πρέπει να παραλείψει να φτιάξει το πρόγραμμα ώστε να μην μείνει κανένα παιδί εκτός προπονήσεων και όλοι να είναι ικανοποιημένοι. Γιατί θα πρέπει να έχει πλύνει όλες τις εμφανίσεις και να τις έχει στεγνώσει σε χρόνο dt γιατί τα παιχνίδια είναι Παρασκευή βράδυ (άνδρες) και Σάββατο πρωί (έφηβοι) και οι άτιμοι φοράνε τα ίδια ρούχα!
Και αν το παιχνίδι αργήσει να τελειώσει γιατί άργησε ο διαιτητής ή δεν δουλεύει το 24άρι του γηπέδου και έτρεχαν για να βρουν στις 22:00 βραδιάτικα πλακέ μπαταρία για το επιτραπέζιο;
Ο Superman δεν ανησυχεί, θα μείνει άυπνος για να είναι το πρωί στις 08:30 να υποδεχθεί τα πιτσιρίκια με πλατύ χαμόγελο, και ας έχει χάσει η ομάδα στο τελευταίο σουτ το προηγούμενο βράδυ!
Ο Superman δεν έχει ανάγκη! Εκεί που δίνει ρέστα, είναι αν ξεχαστεί κανένα δελτίο… φοράει τη μαγική του μπέρτα πατάει το γκάζι και… ως δια μαγείας κατορθώνει πάντα, να έχει τα δελτία στο γραφείο της γραμματείας πάντα πριν την έναρξη του αγώνα, γιατί ο μπαμπάς στην εξέδρα, περιμένει πώς και τι να δει τον γιο του να παίξει με την ολοκαίνουρια εμφάνιση!
Στο τέλος της ημέρας ο Superman, πάει σπίτι του και εκεί ξεχνάει ότι είναι Superman και Κλαρκ Κεντ και προσγειώνεται στην απλή πραγματικότητα»…
Θοδωρής Λινάρδος
