Τα επίθετα που κυρίως τον χαρακτηρίζουν είναι ίσως δύο: Αθόρυβος, αλλά την ίδια στιγμή ουσιαστικός κάθε φορά που θα πατή σει στο παρκέ. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης καταφέρνει να βοηθήσει κάθε φορά που θα του ζητηθεί, προσφέροντας σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς, συμβάλλοντας είτε στο σκοράρισμα, είτε στην οργάνωση, είτε στα ριμπάουντ, είτε στο μοίρασμα του παιχνιδιού. Είναι εκεί για την ομάδα και φαίνεται σε κάθε του συμμετοχή στην Εθνική. Αλλά και στο Περιστέρι, όπου φέτος πήρε πολύτιμο χρόνο συμμετοχής.
-Η Α΄ φάση ολοκληρώθηκε, άρχισαν τα πιο… δύσκολα στη Β’ Φάση, αλλά το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο: Νίκη για την ελληνική ομάδα. Πόσο δυσκολότερος ήταν αυτός ο αγώνας;
«Ήταν δύσκολο παιχνίδι, αλλά εμείς πάντα μπαίνουμε στο γήπεδο με τη λογική ότι απέναντί μας έχουμε έναν δύσκολο αντίπαλο. Συμβαδίζαμε στο σκορ στο μεγαλύτερο διιάστημα του αγώνα, αλλά ποτέ δεν βρεθήκαμε πίσω. Και όταν δείξαμε να «κολλάμε» κάποια στιγμή, πιέσαμε, παίξαμε καλή άμυνα με ένα πιο χαμηλό σχήμα, μέσα από την καλή άμυνα βρήκαμε το ρυθμό μας και στην επίθεση. Δείξαμε χαρακτήρα στα δύσκολα, κάτι που είναι σημαντικό και για το μέλλον της διοργάνωσης. Με τη νίκη μας επί της Λιθουανίας κάναμε ένα πολύ σημαντικό βήμα για την οχτάδα, αλλά θέλουμε να είμαστε πρώτοι στον όμιλό μας, οπότε υπάρχει και συνέχεια. Πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι, αλλά θα πρέπει και να το αποδείξουμε στο γήπεδο».
-Επόμενος αντίπαλος το Μαυροβούνιο. Δυνατός αντίπαλος επίσης;
«Σίγουρα… Όλοι οι αντίπαλοι είναι δυνατοί. Είναι ομάδα που παίζει αρκετά περιφερειακά, τρέχει, είναι δύσκολη ομάδα, έχει καλούς παίκτες, αλλά όταν εμείς παίζουμε καλά δεν φοβόμαστε κανέναν».
-Εσύ κέρδισες φέτος χρόνο συμμετοχής με το Περιστέρι στο πρωτάθλημα της Α1 Ανδρών. Είναι κάτι που θεωρείς ότι σε έχει βοηθήσει;
«Εννοείται! Όταν παίρνεις παιχνίδια και εικόνες μέσα από αυτά είναι κάτι που σε βοηθά να παίζεις σε τέτοια επίπεδα. Όση προπόνηση κι αν κάνεις, μένεις πίσω αν δεν έχεις αγωνιστικές παραστάσεις, αν δεν κερδίζεις χρόνο στο παρκέ».
-Έχεις, έχετε φτάσει στην Κροατία ως πρωταθλητές Ευρώπης. Πώς το αντιμετωπίζουν οι άλλοι αυτό και πώς το αντιμετωπίζετε εσείς; Ως άγχος και πίεση, ή ως πλεονέκτημα;
«Κάθε ομάδα που παίζουμε θέλει να μας νικήσει. Κάνουν ότι μπορούν για να μας νικήσουν. Είναι δεδομένο ότι όλοι θέλουν να νικήσουν τους πρωταθλητές, αυτούς που έχουν τον τίτλο. Το ζήσαμε από την αρχή της διοργάνωσης. Μας φοβούνται λίγο… Κι εμείς από την πλευρά μας δεν φοβόμαστε, αλλά τους σεβόμαστε όλους. Ξέρουμε καλά ότι είναι δύσκολο να φτάσεις στην κορυφή, αλλά είναι δυσκολότερο να παραμείνεις εκεί. Θέλουμε το μετάλλιο, αλλά είμαστε ακόμη μακριά από τη στιγμή αυτή. Εμείς μπροστά μας βλέπουμε αυτή τη στιγμή μόνο τον αγώνα με το Μαυροβούνιο και τίποτα άλλο».
