Επέλεξε το δρόμο της… ξενιτιάς, έχοντας στο μεσοδιάστημα καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης. Μην περιμένετε όμως πικρές ιστορίες άλλων εποχών για τη ζωή σε άλλους τόπους, μακριά από την Ελλάδα. Του λείπει η Ελλάδα, σε σημείο που -γελώντας και ο ίδιος- να παραδέχεται πως ναι, είναι γεγονός μου λείπει η ελληνική καθημερινότητα», την οποία όλοι μας αναθεματίζουμε συχνά πυκνά, αλλά ξέρει ότι πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για ένα συγκεκριμένο λόγο. Και δεν το έχει μετανιώσει, όπως ξεκαθαρίζει. Ο Ζήσης Σαρικόπουλος μέλος της χρυσής εθνικής εφήβων του 2008, βρίσκεται στο Οχάιο Στέιτ. Έχει γίνει ήδη ο «Ζ» για τους συμπαίκτες του και θεωρείται «Buckeye», παρά το ότι δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής φέτος στους αγώνες. Οι κανονισμοί του NCAA το απαγορεύουν, αφού είναι παίκτης εκ μεταγραφής από άλλο Πανεπιστήμιο, από το UAB (Αλαμπάμα-Μπίρμιγχαμ). Θεωρεί ότι κερδίζει κάτι κάθε μέρα, βιώνοντας μια τελείως διαφορετική «μπασκετικά» κατάσταση εκεί όπου πέρυσι θήτευσε και ο Κώστας Κουφός για να αφήσει πρόωρα όμως το Πανεπιστήμιο για το ντραφτ και στη συνέχεια το ΝΒΑ και τη Γιούτα Τζαζ.
Ο «ήρωας» της δικής μας ιστορίας δεν σκέφτεται τόσο μακριά ακόμη. Θέλει να παίξει, θέλει να γίνει καλύτερος, θέλει να τελειώσει τις σπουδές του στη διοίκηση επιχειρήσεων… Και ίσως να επιστρέψει στην Ελλάδα που τόσο του λείπει, καθώς έχει και το «συν» να μην ανήκει σε κάποια ομάδα. Το ποιου εντολές θα ακούει σε λίγα χρόνια είναι άγνωστο. Για την ώρα ακούει το Θαντ Μάτα στις προπονήσεις του Οχάιο Στέιτ και το καλοκαίρι αυτές των ομοσπονδιακών προπονητών, καθώς η φανέλα με το εθνόσημο θα τον περιμένει και πάλι.
– Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα εκεί, σε σχέση με αυτά που έχεις βιώσει στην Ελλάδα, σε ότι αφορά το μπάσκετ;
«Πιστεύω πως δεν μπορώ να συγκρίνω καν τις δύο καταστάσεις. Τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά εδώ. Η νοοτροπία εντελώς διαφορετική, αλλά και η προσέγγιση του αθλήματος του ίδιου!»
– Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμά σου σε μια μέρα; Μια μέρα που δεν έχετε αγώνα στο πρόγραμμα;
«Το πρωί έχω μάθημα κατά τις 9.30 περίπου, μετά θα πάω κάπου για φαγητό (κάτι ελαφρύ, γιατί υπάρχει ραντεβού με την ομάδα) και μετά απευθείας στο γήπεδο, όπου έχω βάρη και μετά προπόνηση. Η προπόνηση συνήθως διαρκεί δύο ώρες και μετά έχουμε γεύμα ως ομάδα. Μετά το γεύμα σχεδόν όλη η ομάδα έχει ιδιαίτερα. Συνήθως θα τελειώσω το ιδιαίτερο κατά τις οχτώ και θα επιστρέψω στο διαμέρισμα, όπου είτε θα διαβάσω, είτε θα ηρεμήσω».
– Υπάρχει αυτή η τρέλα για το μπάσκετ στο κολλεγιακό πρωτάθλημα για την οποία ακούμε;
«Η τρέλα η οποία ακούγεται δεν είναι τίποτα μπροστά στην τρέλα που υπάρχει στην πραγματικότητα! Ειλικρινά, Πανεπιστήμια επιπέδου του Οχάιο Στέιτ που έχουν παράδοση σε όλα σχεδόν τα αθλήματα, έχουν απίστευτη συμπαράσταση από τον κόσμο, είτε από απόφοιτους -ο σύλλογος αποφοίτων του Πανεπιστήμιου ξεπερνά τις 4000.000!- είτε από κατοίκους του Οχάιο, είτε από νυν φοιτητές».
– Βρίσκεσαι στο ίδιο κολλέγιο που ήταν ο Κώστας Κουφός. Τα σχόλια γι΄ αυτόν;
«Τα σχόλια για τον Κώστα είναι ανάμικτα σε ότι αφορούν την απόφασή του να μεταπηδήσει στο ΝΒΑ τόσο γρήγορα. Πολλοί κατακρίνουν το γεγονός ότι έφυγε νωρίς, καθώς θεωρούν ότι έπρεπε να παραμείνει στο Πανεπιστήμιο. Από την άλλη μεριά όσοι μιλούν για τον Κώστα ως παίκτη, ως άτομο, αλλά και για το χαρακτήρα του μιλούν με τα καλύτερα λόγια και έχω ακούσει μόνο θετικά σχόλια γι’ αυτόν».
– Κερδίζεις αυτά που πίστευες ότι θα κερδίσεις παίρνοντας την απόφαση να αφήσεις την Ελλάδα, σε αγωνιστικό επίπεδο;
«Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι έκανα τη σωστή επιλογή παρόλο που δεν μπορώ να παίξω φέτος. Σύμφωνα με κανονισμό του NCAA, από τη στιγμή που άλλαξα Πανεπιστήμιο, είμαι αναγκασμένος να μην παίξω αυτή την αγωνιστική περίοδο, όμως δεν μετανιώνω ούτε στιγμή για την απόφαση που πήρα. Σίγουρα ήταν και είναι δύσκολο να είμαι μακριά από το σπίτι μου, να αποχωριστώ την οικογένειά μου κλπ, όμως πιστεύω πως μόνο από τις εμπειρίες που κερδίζω καθημερινά, μέσα και έξω από το γήπεδο, καθώς και από τη δουλειά που «βάζω» σε ατομικό επίπεδο, ανταμείβομαι».
– Το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που κατακτήσατε το καλοκαίρι είναι κάτι το οποίο γνωρίζουν; Στο αναγνωρίζουν;
«Η κατάκτηση του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από τους συμπαίκτες μου και εμένα, είναι κάτι που πολλοί γνωρίζουν εδώ. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως όσοι το γνωρίζουν, το ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ!! Αυτό το γεγονός με κάνει ακόμη πιο περήφανο!»
– Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο στο Οχάιο;
«Αυτό που λείπει περισσότερο εδώ είναι αναμφισβήτητα η οικογένειά μου, καθώς και ο παλιός τρόπος ζωής μου. Επίσης στη λίστα θέλω να συμπεριλάβω όλους τους φίλους μου, καθώς και τους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει και στηρίξει σε ότι κι αν έχω κάνει ή καταφέρει μέχρι σήμερα! Κάτι άλλο που μου έχει λείψει πραγματικά και πιστεύω ότι λείπει σε κάθε ξενιτεμένο Έλληνα είναι η Ελλάδα ως χώρα, η ελληνική καθημερινότητα -όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό στους μόνιμους… κατοίκους- και οι ελληνικές τοποθεσίες. Εξάλλου ως άνθρωποι εκτιμούμε κάτι μόνο όταν δεν το έχουμε!!»
– Έχεις διατηρήσεις επαφές με τους συμπαίκτες σου από την Εθνική Εφήβων;
«Προσπαθώ να κρατήσω επαφές όσο μπορώ με τους συμπαίκτες μου από την Εθνική, αν και είναι δύσκολο! Όλοι οι συμπαίκτες μου έχουν φορτισμένα προγράμματα, πολλές υποχρεώσεις, αλλά το βασικότερο είναι πως έχουμε εντελώς διαφορετικά ωράρια! Επιπλέον, τώρα που ο Βλαντ (σ.σ. Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς), αλλά και ο Νίκος (σ.σ. Παππάς) ξενητεύτηκαν πιστεύω και οι δύο συνειδητοποίησαν πως είναι σημαντικό να κρατήσουμε όλοι επαφή! Προσωπικά, το σημαντικότερο με αυτή την ομάδα είναι πως όλοι είχαμε και έχουμε ακόμη πάρα πολύ καλές σχέσεις, έξω από το γήπεδο, γεγονός που βοήθησε και πιστεύω θα βοηθήσει και αυτό το καλοκαίρι μέσα στο γήπεδο».
– Ποια είναι η στιγμή από θυμάσαι περισσότερο από το καλοκαίρι και την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου;
«Για να είμαι ειλικρινής έχω πάρα πολλές στιγμές χαραγμένες στη μνήμου παρόλο που όλα συνέβησαν τόσο γρήγορα. Θα σταθώ σε δύο στιγμές όμως που πιστεύω πως ήταν οι πιο σημαντικές. Η πρώτη από αυτές τις στιγμές είναι ατυχής, αλλά πιστεύω ήταν η πιο καθοριστική για την ομάδα και την πορεία μας στο Πανευρωπαϊκό. Ο τραυματισμός του Βλαδίμηρου στο τρίτο παιχνίδι μας στοίχισε πολύ, είχε κάνει ήδη δύο πολύ καλά παιχνίδια και νομίζω τότε οι υπόλοιποι συνειδητοποιήσαμε πως πρέπει να ανεβάσουμε την απόδοσή μας για να καλύψουμε το κενό του, καθώς και να παίξουμε και για εκείνον, ξέραμε πόσο ήθελε να πετύχουμε! Το γεγονός ότι ήμασταν μια παρέα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να τα καταφέρουμε παρόλο που ο Βλαντ δεν ήταν στο παρκέ. Η δεύτερη στιγμή στην οποία θα ήθελα να σταθώ είναι το παιχνίδι με τη Σερβία. Η Σερβία είχε πάρα πολύ καλή ομάδα και πολλοί τη θεωρούσαν ως φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πιστεύω πως ήταν η ομάδα, η οποία μας φόβιζε περισσότερο. Φοβίζω είναι το λάθος ρήμα και μάλλον θα έπρεπε να πω πως ήταν η ομάδα που υπολογίζαμε περισσότερο. Από την ίδια ομάδα είχαμε χάσει δύο φορές στο παρελθόν και για μένα αυτό το παιχνίδι ήταν το σημαντικότερο της διοργάνωσης. Θυμάμαι το πάθος που είχαμε σ’ αυτό το παιχνίδι, το πρώτο δεκάλεπτο που παίξαμε απίστευτη άμυνα! Δεν μας είχα ξαναδεί ποτέ να παίζουμε έτσι! Ειλικρινά κάναμε τα πάντα όπως έπρεπε σε εκείνον τον αγώνα. Μας μπήκαν όλα τα σουτ και ακόμη θυμάμαι το τρίποντο του Νώντα από το κέντρο! Και στην άμυνα δεν τους δώσαμε τίποτα εύκολο. Μετά απ’ αυτό το παιχνίδι πιστεύω πως ξέραμε πως θα τα πάμε καλά στη συνέχεια».
– Τι περιμένεις από αυτό το καλοκαίρι; Υπάρχει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο πρόγραμμα.
«Αυτό το καλοκαίρι έχω αρκετές απαιτήσεις και από τον εαυτό μου, αλλά και από την ομάδα μου! Πιστεύω πως έχουμε προοπτική να πάμε καλά, ξέρω πως υπάρχει περισσότερος και υψηλότερος ανταγωνισμός, αλλά πιστεύω πως όλοι μας έχουμε βελτιωθεί από το καλοκαίρι που μας πέρασε. Όλες οι ομάδες που θα παίξουμε θα μας αντιμετωπίσουν ως πρωταθλητές Ευρώπης και θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό εναντίον μας! Δεν θέλω να κάνω προβλέψεις, αλλά πιστεύω πως έχουμε τα φόντα να πάμε καλά, αν προετοιμαστούμε κατάλληλα».
– Σκέφτεσαι την επιστροφή στην Ελλάδα;
«Φυσικά και σκέφτομαι την επιστροφή στην Ελλάδα, όταν πάρω το πτυχίο μου. Έχω όλα τα πεδία ανοιχτά. Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει ένα από τα καλύτερα και πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα στην Ευρώπη, επομένως σίγουρα θα με ενδιέφερε να παίξω σε κάποια ελληνική ομάδα. Είναι πολύ νωρίς όμως για να ξέρω σε τι επίπεδο μπορώ να παίξω και σε ποια ομάδα. Αυτή τη στιγμή με ενδιαφέρει να φτάσω στο 100% των δυνατοτήτων μου, να βελτιωθώ εδώ όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά και να αφοσιωθώ στο πτυχίο μου!»
